Bedoeld te zijn ... wanneer je enige ware liefde na twintig jaar terugkeert

'Ik heb hem vrijgelaten, dus waarom kwam hij niet terug?' haar handen trilden toen ze weer een sigaret opstak. Ze was een zooitje en ze was mijn beste vriendin. In de laatste paar maanden nadat Ishaani haar had gedumpt, stortte ze in. Er waren maar heel weinig mensen die contact met haar konden opnemen. Ondanks mijn gekke schema maakte ik elke dag tijd voor haar. Ze was slim en welbespraakt en wist dat ze in een neerwaartse spiraal zat, maar ze leek niets te kunnen doen. Ze probeerde het. Reiki, meditatie, tijd doorbrengen met familie, een huisdier krijgen - ze had het allemaal geprobeerd en voelde zich nog steeds ellendig.

We waren samen in postgraduaat en ik kende haar als iemand die koppig en vol plezier was. Ze had dromen en ambities, daarom woonde ze alleen in Mumbai. Ze praatte niet te vaak over haar moeder of haar leven voordat we elkaar in Shimla ontmoetten. Toen we kamergenoten werden, leerde ik thuis, Sameep, haar ex-vriendje kennen. Het waren jeugdliefjes geweest, maar het was niet gelukt. Hij kon zijn deel van de deal naar Mumbai niet samenhouden omdat zijn zieke moeder hem nodig had. Ze moest haar dromen najagen en ze bewoog ... 's nachts opgroeien. Ze hield van de grote stad en de vrijheid die daarmee gepaard ging. Natuurlijk maakten we altijd grapjes over het feit dat ze diep van binnen nog steeds het meisje uit de kleine stad was dat het gelukkigst zou zijn om thuis vrouw te spelen en taarten te bakken.

Overleven in Mumbai betekende niets van dat alles. We verhuisden al snel naar verschillende banen en een nieuw leven. We ontmoetten elkaar vaak en wisten van elke nieuwe verliefdheid en campagne waaraan de ander werkte. Ze hield niet van de manier waarop mensen elkaar gebruikten en zei dat ze niet verliefd kon worden op een kerel uit de stad. Ze sprak zelden over Sameep, en telkens als ze dat deed, glimlachte weemoedig en zei dat het enige dat hem ontbrak ambitie was. Ze beweerde dat ze de blik op zijn gezicht nooit zou vergeten toen hij op het station stond terwijl haar trein vertrok. De blik in zijn ogen en zijn grijs gestreepte trui was een beeld dat ze nooit zou vergeten. Ook op haar laagst dacht ze liefdevol aan hem en zei dat ze geen contact met hem wilde opnemen, omdat hij waarschijnlijk een mooi leven als huisbewoner leidde en hem het beste toewenste.

Vertegenwoordiger

Gerelateerd lezen: Slechts één telefoontje deed me mijn schoolverliefdheid overwinnen

Bijna tegelijkertijd ontdekten we allebei liefde. De mijne vloog binnen zes maanden uit het raam; die van haar bereikte het altaar. Ze leken verliefd op elkaar en zoals de meeste jonggehuwden hadden ze alleen tijd voor elkaar. Al snel werd ik druk met werk en daarna met mijn bruiloft. Tegen die tijd had Ishaani het werken opgegeven en speelde hij graag de vrouw die thuis taarten bakte. Ze pleitte voor het huwelijk voor iedereen ... totdat haar super drukke man begon te veranderen. Ze zette zich dapper op en zei dat dingen als een nachtkastje over het hoofd moesten worden gezien. Ze verloor de realiteit uit het oog, omhuld door een verzonnen wereld. Vervolgens liep hij zonder een fatsoenlijke babbel naar buiten en stuurde haar scheidingspapieren. Het was harteloos en wreed ... en zo echt. Ze smeekte, huilde, werd ziek, deed zelfs een poging tot zelfmoord, maar niets kon de engerd tegenhouden. Hij verplaatste steden en ze was een wrak.

Geleidelijk aan begon ze elke dag te genezen. Werk gevonden en veel van haar tijd en energie gekanaliseerd in yoga, een passie die ze al lang vergeten was. Ze had haar slechte dagen, maar toch ging ze ermee om. Ik wist dat ze er een hekel aan had om met koppels samen te zijn, en we besloten allemaal om haar de tijd te geven.

Toen belde ze op een dag opgewonden na jaren. Ze was naar een yogakamp in Goa gegaan en kwam Sameep tegen. Het was magisch, beweerde ze. De gevoelens kwamen terug. Ze spraken een tijdje en beiden gingen ervan uit dat de ander gelukkig getrouwd was. Nu ze nummers hadden uitgewisseld, beloofden ze contact te houden. Hij woonde ook in Mumbai, eigenlijk in de buurt van waar ze deed. Hij had een geweldige baan. Ik had haar in tijden niet meer zo gelukkig horen klinken, maar toch waarschuwde ik haar om haar te vragen weg te blijven van een getrouwde man.

In het weekend spraken ze ... hij was de afgelopen vier jaar alleenstaand. Zijn vrouw bleek een goudzoeker te zijn en was vertrokken na het nemen van forse alimentatie. Ze zegt dat ze haar grijns niet kon onderdrukken, want ze zei dat het haar speet dat te horen! Als dit geen wonder was, wat dan wel?

Ishaani en Sameep waren beiden nog steeds onzeker, gezien hun ervaringen en gezien hun gedeelde geschiedenis. Dus bleven ze twee jaar lang 'goede vrienden' en deden alsof de gevoelens verdwenen waren. Toch was hij geschikt voor haar. Deze keer was ze niet bereid om van een man haar prioriteit te maken. Het was dus een veel stabielere en rustigere relatie waarin ze verkeerde. Het anonieme karakter van de grote stad werkte voor hen omdat ze konden hangen zonder opgetrokken wenkbrauwen.

Ik plaagde haar toen ik hoorde dat ze een taart aan het bakken was voor zijn verjaardag! Dat was de dag die hij voorstelde. Als reisjunkies zijn ze het allebei, ze zijn getrouwd in een prachtige ashram in de Himalaya. Het is zes maanden geleden en de 38-jarigen die 20 jaar geleden verliefd werden, blozen nog steeds. Ze heeft net een grijs gestreepte trui voor hem gebreid, zoals die op de universiteit. De dingen die je graag doet ...

Kent u de zes rasa's van een relatie?

Ik geef mijn man de schuld van de scheiding van onze dochter