Ik ben 44, vrijgezel en niet op zoek naar vermenging

Zoals verteld aan Sujata Rajpal

Ik heb er geen spijt van dat ik 44 ben en vrijgezel. Het is niet dat ik altijd tegen het huwelijk was. Ik heb drie broers en zussen, een zus en twee broers, allemaal jonger dan ik. Ze zijn gelukkig getrouwd en hebben kinderen. Voor mij, toen het de juiste leeftijd was om te trouwen, had ik het te druk met het najagen van mijn dromen om zelfs maar te denken aan ‘settelen’ in Indiase zin. Mijn carrière is altijd mijn eerste prioriteit geweest. Tegen de tijd dat ik mijn dromen realiseerde en professioneel succes behaalde, was ik de standaard huwbare leeftijd gepasseerd.

Ik zou nog steeds kunnen trouwen als ik dat wilde, maar ik geloof dat alles een leeftijd heeft, een tijd en als je het niet op een bepaalde leeftijd doet, is het beter om het te vergeten.
Een succesvol huwelijk vereist veel aanpassingen en compromissen. Na zoveel jaren alleen te hebben gewoond, ben ik er niet klaar voor om voor iedereen te zorgen. Ik ben niet bereid mijn vrijheid en privacy voor iemand op te geven. Nu ik een professioneel hoogtepunt heb bereikt en nu halverwege de veertig, is het belachelijk om verantwoording af te leggen aan iemand voor mijn acties, gedachten en gedrag. Het belangrijkste is dat ik me niet beroofd voel omdat ik vrijgezel ben. Ik hou van mijn vrijheid. Aanvankelijk plaagden mijn ouders en broers en zussen me om te trouwen, maar toen ze beseften dat ik blij was dat ik de mijne was, respecteerden ze mijn keuze.

Gerelateerd lezen: Seks en de alleenstaande vrouw

Ja, het huwelijk is de sociale norm, maar het is aan ons om de ongeschreven regels van de samenleving te volgen of te trotseren. Ik ben zo'n gedachte verschuldigd aan mijn ouders. Ze doordrongen de waarden van gelijkheid en vrijheid in ons. Er is nooit sprake geweest van discriminatie op grond van geslacht, nooit een specifieke rol voor vrouwen thuis. Het huwelijk was geen must. Wij broers en zussen kregen de vrijheid om te beslissen over het soort leven dat we wilden leven. Ik ben blij met mijn keuze en zou die met niemand willen ruilen.

Waarom heeft een vrouw een man nodig? Voor beveiliging - financieel, persoonlijk en emotioneel. Ik heb al deze en nog veel meer, zelfs zonder echtgenoot. En wat is de garantie dat het huwelijk je geluk zal schenken? Een vrouw kan zelfs eenzaam zijn, zelfs met een man en kinderen in de buurt. Ik heb een goedbetaalde baan, sociale status, financiële zekerheid, emotionele zekerheid, persoonlijke vrijheid en al het andere. Waarom heb ik een echtgenoot nodig? Het is niet dat ik anti-mannelijk ben. Helemaal niet. Ik pleit er ook niet voor dat een vrouw niet mag trouwen. Het is geweldig om te trouwen als je een begripvolle levenspartner kunt hebben. Het huwelijk is een persoonlijke keuze en het is mijn keuze om ongehuwd te blijven.

Nu ik erover nadenk, worden vrouwen niet weer alleenstaand in geval van echtscheiding of overlijden van een echtgenoot? Leiden ze niet helemaal alleen? Waarom dan zoveel hullabaloo over vrouwen die naar keuze alleen willen blijven?

Alles in het leven komt met zijn plussen en minnen. Eenzaamheid is een gevolg van single zijn.

Thuiskomen in een leeg huis na een zware dag kan pijnlijk zijn, maar zulke momenten zijn er maar heel weinig tussen. Ik zorg ervoor dat ik altijd genoeg op mijn bord heb.
Ik reis, lees, luister naar muziek, kijk tv, doe wat sociaal werk, ontmoet vrienden. Er is genoeg om mijn dag productief te vullen. Ik denk nooit teveel na over het leven. Laat het leven doorgaan zonder u er al te veel zorgen over te maken.

Gerelateerd lezen: Hoe alleenstaande mannen en vrouwen seks anders benaderen

Aanvankelijk vonden mijn vrienden het raar dat ik de enige in de groep was. Soms wisten ze niet of ze me moesten uitnodigen voor de borrels waar alleen koppels en gezinnen zouden zijn. Maar toen ik me op zulke feestjes niet vreemd voelde, werden ze geleidelijk ook meer op hun gemak met de aanwezigheid van een alleenstaande vrouw onder de gehuwden.

Alleen wonen is niet eenvoudig, maar ook niet moeilijk. Ik stel mijn zwakheden nooit bloot aan de buitenwereld. Soms ben ik bang vanbinnen zonder een man aan mijn zijde, maar ik laat anderen mijn innerlijke angsten niet weten. Ik heb altijd een moedig front opgezet. Laat de wereld geloven dat je dapper bent, en met de tijd zul je dapper zijn. Wees sterk, tel je sterke punten en niet je zwakke punten.

Een alleenstaande vrouw moet voorzichtig zijn met het imago dat ze naar de wereld projecteert, omdat ze emotioneel kwetsbaar en gemakkelijk beschikbaar kan overkomen. Ik leef een heel eenvoudig en gedisciplineerd leven. Ik heb een grens om mezelf heen getrokken en ik laat niemand daar overheen.

Ik ben gelukkig getrouwd, maar ik doe graag alsof ik vrijgezel ben

Regelde huwelijken en de interessante mannen die ik ontmoette