Die van ons was een perfecte match van Cupido. We hebben de knoop doorgehakt, tot grote ongenoegen van onze ouders. Mijn vrouw was niet alleen een toonbeeld van schoonheid, maar ook een grote inspiratiebron voor mij. Ze had een positieve instelling en we waren allemaal klaar om ons een weg te banen op de reis van het leven zonder enige gezinsondersteuning. Mijn schoonvader had er herhaaldelijk op aangedrongen dat mijn vrouw niet met me zou trouwen - ik was tenslotte slechts copywriter bij een reclamebureau. Ze verzekerde hem dat ik mezelf snel zou vestigen en dat alles in orde zou komen.
‘Ze verzekerde haar vader dat ik mezelf zou vestigen’ Afbeeldingsbron
Mijn vrouw had een tutor op school. Mijn schoonvader was dol op hem. Hij was een wandelende encyclopedie van kennis en mijn vrouw was ook erg trots op hem. Mijn schoonvader wilde altijd graag dat zijn dochter met deze man werd uitgehuwelijkt omdat hij een baan bij de overheid had. Na het huwelijk moesten mijn vrouw en ik ons huis verlaten, omdat mijn ouders woedend waren op ons huwelijk. Dus moesten we verhuizen naar een klein gehuurd appartement. Ik was maar een beginnende woordvoerder en mijn loonpakket was mager. Mijn vrouw leidde dapper, zonder enige klacht, het huishouden met mijn beperkte inkomen.
Ze was altijd opgewekt en haar glimlach verlichtte haar gezicht. Ze verzekerde me dat ze het huis tot in de puntjes zou beheren terwijl ik me concentreerde op mijn werk. Ze was mijn krachtpijler; ze betekende alles voor mij.
Op een dag gingen we naar een film kijken. Daar ontmoette ze na vele manen haar voormalige tutor. En ons leven nam een grote wending. Hij begon ons huis te bezoeken - eerst spaarzaam en later regelmatig. Ik vond dit helemaal niet leuk. Gelukkig had mijn reclamebureau een paar maanden later de deuren gesloten. Ik was werkloos. We hadden nu een zoon, wat een extra verantwoordelijkheid was. Ik was verbrijzeld. Ik zocht verwoed naar een baan. Ik was geen mentale steun voor mijn vrouw. Ik had niet eens de mentale kracht om haar te verzekeren: 'Ik krijg binnenkort een baan en het leven zal goed zijn voor ons alle drie.' Die man bleef maar komen. Ik dacht dat ze verliefd waren. Ik haatte hem!
Gerelateerd lezen: Zo flirt je als je al getrouwd bent
Mijn schoonvader heeft ons bezocht. Hij vertelde mijn vrouw voor me dat ze zo'n vreselijke situatie verdiende omdat ze tegen zijn wensen met me trouwde. Het deed haar goed.
Voor haar welzijn stelde hij voor dat ze onmiddellijk van me zou scheiden en met die man zou trouwen, die nog een vrijgezel was. Hij zou mijn vrouw en zoon zekerheid bieden, iets wat ik nooit zou kunnen geven.
Hij vertelde me dat ik een totale mislukking was. Ik raakte in een depressie. Ik was op weg naar een inzinking. De vader van mijn vrouw sprak wraakzuchtig tegen me. Met een vleugje sarcasme verzekerde hij me dat de enige manier waarop ik aan de realiteit kan ontsnappen, is door zelfmoord te plegen. Ik schreeuwde mijn hart uit. Ik was te bang om mezelf te doden, misschien omdat ik te veel van mijn vrouw en zoon hield. Ik wendde me tot mijn ouders voor financiële hulp om hen te verzekeren dat ik ze zo snel mogelijk zal terugbetalen. Ze keerden zich gewoon af.
‘Ik dacht dat ze van een andere man hield’ Afbeeldingsbron
Gerelateerd lezen: 10 manieren om met liefdesverdriet om te gaan
De tijd fluisterde voorbij. Het was een zomermiddag. Ik had een baan ingepakt! Toen ik thuiskwam, huilde ik van vreugde en dankbaarheid tot God. Ik heb mijn vrouw het geweldige nieuws gegeven. Ze lachte. Ze vertelde me dat het leven een achtbaan is en dat ik sterk moet zijn. Later vertelde ze me hoeveel haar vader haar had beledigd, de pijn die ze moest doorstaan om de beslissing te nemen om alleen met me te trouwen. Ze had met haar vader gevochten om van me te scheiden. En de man had haar ook financieel gesteund om voor haar en onze zoon te zorgen voor zes maanden, omdat we bij niemand anders terecht konden. Langzaam betaalde ik hem terug.
Al die tijd had die man mijn vrouw de moed gegeven om door te gaan. Hij had haar verzekerd dat ze de persoon van wie ze zo veel houdt (dat ben ik) niet hoeft achter te laten bij zo'n kleine tijdelijke tegenslag als een gebrek aan werk. Ik had er spijt van dat ik hem verkeerd heb begrepen en nu zijn we de beste maatjes. Mijn vrouw vocht haar tranen terug terwijl ze me verzekerde dat ze me nooit door het dikke en dunne leven zou laten ...
Vele jaren later blijven we een warm en liefdevol gezin.
Mijn man en zijn ex hebben weer contact gemaakt op sociale media en het loopt uit de hand. Ligt het aan mij?