Guinea Pig of Love: Pleasure Camp

Met dank aan Julia Allison

Foto: Julia Alison en Pleasure Camp-oprichter Jena la Flamme; Met dank aan Julia Allison

Ik ben opgegroeid met kamperen: zeilkamp, ​​balletkamp, ​​Canadees kanokamp, ​​zelfs debatkamp. Maar ik ben nog nooit naar Pleasure Camp geweest... tot nu toe.

Gerund door de bruisende Jena la Flamme, Plezier kamp is een weekendseminar bedoeld om 'de mentaliteit van een vrouw volledig te herschikken rond haar eigen aantrekkelijkheid en lichaamsbeeld'. Het is cruciaal, benadrukt Jena, dat ik mijn verbroken relatie met mijn lichaam herstel als ik de relatie met een man wil hebben die ik altijd al heb gewild.

'De workshop', legt Jena me uit, 'is voor vrouwen die in de loop der jaren hebben geworsteld met aanvallen van een pijnlijk lichaamsbeeld en emotioneel eten en in conflict zijn geraakt met het hebben van een aantrekkelijk lichaam.

Aan de ene kant willen ze het, aan de andere kant zijn ze bang voor de gevolgen: als een bedreiging voor andere vrouwen worden beschouwd, minder geloofwaardigheid op de werkvloer, ongewenste aandacht van mannen, om er maar een paar te noemen.'

Dus waarom is het vinden van mijn ideale man een probleem voor mij? 'Als je je lichaam afkeurt, pikken mannen het op', legt Jena uit. 'Een vrouw die haar lichaam, haar eetlust, haar schoonheid en haar plezier afkeurt, heeft een nadeel in het spel van de liefde, ook al is ze beeldschoon. Een goed uiterlijk kan begeerlijke mannen aantrekken voor een informeel afspraakje, maar meneer Right - de liefde van haar leven - is ook op zoek naar een groot gevoel van eigenwaarde en innerlijk zelfvertrouwen.'

Om te zeggen dat ik in het verleden met mijn lichaamsbeeld heb geworsteld, zou een understatement zijn. Toen ik 18 was, een eerstejaarsstudent op de universiteit, eenzaam en ellendig, begon ik te eten dat me die serotoninekick zou geven voor een instant schok van geluk: pizza, ijs, snoep - je kent de oefening. Niet voor niets kwam ik aan in gewicht. Ik haatte mezelf, en ik haatte dat vreselijke gevoel dat ik kreeg nadat ik mijn lichaam tot het breekpunt had volgepropt. Ik wilde gewoon verlichting, dus begon ik over te geven. Binge, purge, binge, purge, binge, purge: een enorme boulimie was geboren.

Misschien is het geen verrassing dat ik in diezelfde jaren enkele van de eenzaamste, meest rampzalige relaties met mannen en seks had. Het was geen periode van vrede, kalmte of tevredenheid in mijn leven.

Het lijkt nu duidelijk: elk gebied van je leven heeft invloed op elk ander gebied, en als je niet van je lichaam houdt, kies je mannen die je overtuigingen versterken. Met andere woorden, je relatie met je lichaam heeft direct invloed op je relaties met mannen. Maar ik verbond de punten niet.

'Dun zijn.' In onze sessie legde ze uit dat 'het keerpunt komt wanneer je je realiseert dat dieren in de natuur niet worstelen met lichaamsbeeld of te veel eten.' Degenen in de kamer lachten om het idee van een hond die denkt dat hij 'te dik' is om van te houden. 'Begrijp dat je lichaam een ​​levend, ademend, voelend, besluitvormend dier is dat al weet wat te eten, te bewegen en wat het nodig heeft om je goed te voelen en er geweldig uit te zien. Je hoeft alleen maar in de 'juiste relatie' te komen met je lichaam, je 'dier'.

Om haar punt verder te illustreren, vroeg ze ons allemaal om ons voor te stellen dat we weigeren een kind gezond, voedzaam voedsel, water, voldoende slaap, toegang tot frisse lucht en licht, aanraking, beweging en spel te geven. Wat als we ons kind nooit hebben geknuffeld? Wat als we ons kind nooit zouden laten spelen? Wat als we ons kind opsluiten in een donkere kamer en hem of haar vertellen om 12 uur achter elkaar op een computer te typen en alleen te stoppen om koffie in zijn of haar keel te gieten om hem of haar aan het werk te houden? De hele kamer kromp ineen en stelden zich voor dat maatschappelijk werkers onze kinderen zouden weghalen. Maar dat is wat velen van ons met ons eigen lichaam doen.

'Je kunt die relatie zien als je eigen 'innerlijke huwelijk',' legt Jena uit, 'en de kwaliteit van die relatie - of het nu beledigend, nalatig of diep verbonden en liefdevol is - zet de toon voor het soort relatie met een man die je in je leven zult trekken.'

Daarna braken we op in groepen van vijf, met een vrouw in het midden die erop gericht was langzaam en sensueel te dansen, in de stroom van haar lichaam te komen, terwijl de andere vier haar in een cirkel ondersteunen en versterken. In het begin was ik verlegen. Gevraagd worden om te dansen zoals ik doe als ik in een heel goed humeur ben - alleen voor mijn spiegel, met mijn billen en dijen schuddend - voor vreemden was zenuwslopend. Maar toen ik het eenmaal losliet, voelde het zo vrij, zo natuurlijk.

Ik heb het eindelijk. Om ervoor te zorgen dat mijn toekomstige echtgenoot me sexy vindt, moet ik mezelf eerst sexy vinden.

'Een vrouw die haar lichaam, haar schoonheid en haar plezier waardeert, vormt het toneel om de juiste mannen in haar leven aan te trekken, en op zijn beurt zal hij die kwaliteiten in haar ook aanbidden,' verzekert Jena me aan het eind. 'Een vrouw die haar lichaam en haar sexiness niet eert, zal geen man vinden die het eert. Een vrouw die dat doet, zal dat ook doen.'