12 uur op Tinder heeft mijn leven veranderd

Ik heb me nooit bezig gehouden met online daten. Het is gewoon niet mijn idee van romantiek. Mijn idee van een meet-cute is een vriend van een vriend ontmoeten op een feestje terwijl ik doe alsof ik niet op zoek was naar liefde.

'Het gebeurde! Ik heb iemand ontmoet toen ik het het minst verwachtte', is mijn favoriete vertekening van de werkelijkheid.

Dus het invoeren van voorkeuren en antipathieën in een bio, een foto uploaden en in wezen cv's voor potentiële kandidaten nastreven, verbrijzelt mijn fantasie. Het is allemaal zo verschrikkelijk klinisch. Dus wat ik ga zeggen, zal je misschien verbazen: 12 uur op de online dating-app Tinder heeft mijn leven veranderd.

Wees niet jaloers, Tinder-gebruikers die voortdurend 'swipen'. Ik heb niemand ontmoet. Dit is niet een van die gelukkige eindes. Ik schrijf dit niet vanuit mijn, sorry, ons bed op een luie zondagochtend terwijl Gary koffie en gebak gaat halen. Dat is niet het verhaal dat we hier vertellen.

Afgelopen herfst, een paar weken nadat ik 40 werd, had ik vooral medelijden met mezelf. 40 worden was oké, afgezien van het handjevol grijze schaamhaar dat net op tijd opdook om me eraan te herinneren dat de fabriek in mijn lichaam aan het sluiten is en alle niet-essentiële werknemers ontslaat - zoals de kleine elfjes wiens taak het is om te schilderen die sukkels zwart. Maar ik ben gescheiden en de dating-razernij die volgde toen dat stuk papier was ondertekend, stond stil.

Hier is een voorbeeld van 'een afspraakje' waar ik op uit was: Een man die ik ken via gemeenschappelijke vrienden, vroeg me op een vrijdagavond uit voor een drankje. (Een vrijdag! Dat is het weekend.) Ik kocht een nieuwe outfit. 'A' drankje veranderde in drie. Het gesprek vloeide. We hadden zoveel gemeen! We begrepen allebei de aantrekkingskracht van kijken niet de vrijgezellin on-ironisch! Toen glimlachte hij en zei: 'Mijn vriendin houdt van' de vrijgezellin , niet-ironisch en, Oh, weet je wat? Vind je het erg als ik haar heel snel sms? Ze zou nu gewoon moeten stoppen met werken.'

Ik probeerde erachter te komen of ik mijn derde drankje kon teruggeven, ook al had ik een slok genomen. Zijn reality-tv-liefhebbende vriendin was 26 jaar oud. Hij was van mijn leeftijd. Ik voelde me zo gebruikt. Hij heeft seks met die millennial, maar gebruikt mij voor intellectuele stimulatie!? Ik ben niet een of andere geest hoer weet je! Als je me om wijn vraagt ​​en je het niet zo vraagt: 'Wil je een keer iets drinken? Ik heb een VRIENDIN,' zal ik je graag ontmoeten voor een drankje als ik een uurtje vrij heb en ik niet eens hoef te douchen.

Ik geef het ook toe: ik ben kieskeurig.

Er is een foto die ik ooit zag van David Bowie uit 1977. Hij hangt en rookt op een balkon in Parijs omringd door rozen. Hij is erg mager en draagt ​​een onberispelijke, perfect op maat gemaakte outfit. En... tenzij jij dat bent, ben ik niet geïnteresseerd.

Verslagen door mijn Moderne liefde wanhoop op kolomniveau belde ik mijn vriend Jordan om met me mee te gaan voor een last-minute koffiepauze op zondagochtend. Ze zei dat ze al een plan had om haar beste mannelijke vriend, John, te ontmoeten, maar ik was vrij om mee te doen. John is echter een van mijn exen.

Nou ex is eigenlijk een te sterk woord. Jordan heeft ons opgezet; we gingen op een paar dates; de chemie was er niet. Ik wilde echt dat de chemie er was, dus ik bleef volgen totdat ik me realiseerde dat onze tekstsalvo's nergens toe leidden. We besloten hartelijk te blijven, zodat als we elkaar ooit zouden tegenkomen, vanwege onze wederzijdse vriend, het niet raar zou zijn. Godzijdank hebben we vooruit gepland voor de noodlottige, niet-ongemakkelijke brunch die een jaar later plaatsvond. Het was helemaal niet raar.

Tijdens de koffie trakteerden Jordan en John me op verhalen over hun recente ervaringen op Tinder. Ze hadden allebei een paar dates gehad en vonden het leuk. Zo leuk zelfs dat ze bleven vegen en giechelen terwijl ik ze probeerde te overtuigen om een ​​stapel pannenkoeken als aperitiefje te nemen. Ik vertelde hen dat al dat swipen en wachten om aardig gevonden te worden vermoeiend klonk, ook al was ik degene die mijn hoofd in mijn handen hield en niet kon glimlachen.

John pakte mijn telefoon. 'Je zit niet op Tinder?'

Terwijl ik mijn beroemde 'Nee. Ik heb geleerd nooit met vreemden te praten, en wist je dat het internet vol staat met vreemden?' toespraak begon John mijn foto te maken met mijn eigen telefoon als een paparazzi die zich geen subtiele telelens kon veroorloven.

'Wat doe je?'

'Je aanmelden voor een account.'

John en Jordan gaven mijn telefoon heen en weer en vroegen me hier en daar om wachtwoorden en binnen enkele ogenblikken was ik een vrouw die beschikbaar was voor mannen van 30-45 jaar binnen een straal van vijf mijl.

John vroeg: 'Wat wil je dat je biografie zegt? Het moet kort zijn.'

'Zeg: 'Ik ben Jen. Ik ben 40 en heb net grijs schaamhaar gevonden.''

'Dat is hilarisch,' zei John. 'Dat leg ik helemaal uit. Jij bent zo grappig. Wie zou er niet met je uitgaan?'

~*ongemakkelijke stilte*~

John gaf mijn telefoon terug en over wat koffiemimosa's veegde ik naar links en rechts.

Veertig jaar oude langharige Jezus-type man ? Het is een wedstrijd! Ik voelde haast. Hij had mijn foto al gezien en goedgekeurd? Ook al zat ik hier gewoon slagroom te eten van een stapel starterpannenkoeken met een lepel? Aww.

Schattige blonde punky uitziende alleenstaande vader . Het is een wedstrijd!

De schrijver met zonnebril die er goed uitziet . Het is een wedstrijd!

Ik keek John en Jordan opgewonden aan. 'Wat nu?'

Dit is waar Tinder lastig wordt. Schrijver Guy in Sunglasses heeft me niet geschreven. Wat dan ook , Ik dacht. Ik zou sowieso nooit met iemand uitgaan die zo ambivalent is . Long Hair Jesus Guy heeft me zojuist een hart-emoticon gestuurd. Of hij is emotioneel belemmerd of een speler. De echte Jezus hing om met prostituees, dus waarom zou Tinder Jesus niet een beetje sletterig zijn? ? Blonde alleenstaande vader schreef me: 'Hé, Jen. Hoe gaat je dag tot nu toe?' Wat is hij, mijn ochtendbarista?

Ik bleef swipen tot ik bij John's profiel aankwam. Ik keek John recht aan en knipperde met mijn ogen. Het was alsof ik een storing in de Matrix tegenkwam: hier was de avatarversie van een IRL-man die me wenkte om hem digitaal te verleiden. We hebben allebei naar rechts geveegd om beleefd te zijn.

Ik ging die avond naar bed met honderden mannen in de palm van mijn hand. Ik bleef vegen tot mijn duim gevoelloos werd. Er was iets vaag bevredigends aan om uitgekozen te worden door iemand die ik ook had uitgekozen.

Maar uiteindelijk heb ik Tinder na slechts 12 uur verwijderd. Het begon te voelen als het spelen van de gokautomaten: ik zat daar met slappe kaken, kwijlend en gedachteloos vegen om te proberen een match / drie kersen op een rij te krijgen. Met gokken kun je kapot naar bed gaan en met Tinder kun je kapot naar bed. Natuurlijk kan ik honderden mannen ontmoeten, maar ik kan ook afgewezen worden door honderden mannen. Ik had te veel verhalen gehoord van gefrustreerde vriendinnen die dagenlang zouden sms'en zonder elkaar ooit te ontmoeten. Waren deze jongens gewoon op zoek naar een nieuwe en interessante manier om Carpal Tunnel te krijgen?

Tinder liet me zien dat er heel veel mensen zijn. Ik hoef alleen maar mijn huis te verlaten. Ik weiger te geloven dat iedereen vastzit in een computer. En als Scrunchies, een mogelijke president van Clinton en kleine rugzakken weer in de mode zijn, dan moet de trend van mens-op-mens contact aan een renaissance toe zijn.

'Tot die tijd zal ik zijn fakkel dragen.

Jen Kirkman is een komiek wiens nieuwste originele comedyspecial, 'Jen Kirkman: ik ga alleen sterven (en ik voel me prima)' , gaat op 23 mei in première op Netflix.